حقایقی جالب درباره روست قهوه که همه قهوه دوستان باید بدانند

ژانویه 27, 2019 admin

حقایقی جالب درباره روست قهوه که همه قهوه دوستان باید بدانند

قهوه تازه روست شده خیلی خوش طعم نیست. البته ما درباره قهوه ای که شما تازه از مغازه خریداری کرده اید صحبت نمی کنیم بلکه درباره قهوه ای حرف می زنیم که تازه داخل سینی خنک کننده ریخته شده است. اما از این ها که بگذریم، قهوه یک تجربه کاملا غیر طبیعی داشته است، رطوبت ذخیره شده و ماده جامد تبخیر شده اند، قندها و اسیدها به یک مخلوط متنوع شیمیایی تازه تبدیل شده اند، واکنش کاراملی شدن و قهوه شدن رخ داده اند، و ساختار نهایی دانه به طور چشمگیری تغییر کرده است، که نتیجه آن دو برابر شدن اندازه و تغییرات رخ داده در تخلخل، رنگ، تراکم و وزن می باشد.

قهوه بعد از روست شدن، باید استراحت کند تا یک نوشیدنی خوش مزه به ما ارائه دهد. مهمترین عامل این استراحت فرآیند “خارج شدن گاز” یا خارج کردن گاز کربن دی اکسید از دانه است. دومین اتفاقی که در این استراحت دادن به قهوه رخ می دهد، این است که تغییرات شیمیایی کوچکی باید انجام شوند که می تواند ساعت ها و حتی روزها بعد از روست شدن زمان ببرد.

دی اکسید کربن

تقریبا ۲ درصد وزن قهوه تازه روست شده برای دی اکسید کربن است، و اگر در محیطی بدون فشار باشد، گاز را آرام از خود خارج می کند. این اتفاق تماما بستگی به فشار درونی دانه دارد (مانند یک بالن) که دی اکسید کربن و دیگر گازها را بعد از روست خارج می کند.

»»» مرکز خرید آنلاین انواع قهوه و لوازم کافی شاپ کلیک کنید…

دی اکسید کربن به تنهایی بدون طعم است ولی هنگامی که با آب ترکیب می شوند (به عنوان مثال فرنچ پرس)، این مایع داغ نقش یک حلال بسیار موثر را برای دی اکسید کربن ایفا می کند، که به سرعت در داخل آب حل می شود و متعاقبا از آن خارج می شود، با ایجاد حباب های بسیار زیاد. این اثر مانند ریختن یک لیوان نوشابه گازدار بر روی شربت است، و به همان اندازه که سرگرم کننده است طعم نهایی خوبی را به ما نمی دهد.

پیش بینی شده است که دی اکسید کربن برای برو کردن (دم کردن) نامناسب است به خاطر سهمی که از خود در این فرآیند می گذارد، جایی که قهوه خیس آسیاب شده که به سرعت درحال آزاد کردن این گاز است، اثری بر آب برو شده می گذارد که باعث می شود حلال های طعم داری که در دیواره سوراخ دار داخل قهوه وجود دارند فرار کنند! یکی از مشکلات اساسی این است که هنگامی که دی اکسید کربن با آب ترکیب شود اسید کربنیک درست می کنند. مزه تیز و تندی که شما از یک لیوان سودای رها شده تجربه می کنید، همان مزه اسید کربنیک است. نکته اینجاست که اسید کربنیک خوش طعم نیست و طعمی شبیه به لیس زدن یک باتری را به احساس و زبان شما می دهد، و می تواند در بسیاری از روست ها و حتی برو کردن های تازه نمایان شود.

روست قهوه

زمان مورد نیاز برای این که قهوه استراحت کند و گاز خود را خارج کند بستگی به نحوه روست و ذخیره سازی آن دارد. اگر کلی تر صحبت کنیم، رست های تیره تر و داغ تر فشار درونی بیشتری دارند، به همین دلیل کمی سریعتر و کامل تر گاز را از خود خارج می کنند. روست های روشن تر و خنک تر برعکس عمل می کنند. خارج شدن سریعتر گاز به تخلخل بیشتر ساختار دانه بستگی دارد، که هرچه بیشتر باشد باعث می شود دانه سریعتر آنرا خارج کند. به نظر می رسد که یک همبستگی مستقیم می تواند بین نرخ خروج گاز و تبخیر (جدا شدن) ترکیبات آروماتیک در هفته اول یا بعد از روست وجود داشته باشد. عطر قهوه در روست های روشن تر قابل توجه تر است، در روست های تیره تر، تبخیر آروماتیک های فرار شکل نهایی را به ما می دهد.

»»» مرکز خرید آنلاین انواع قهوه و لوازم کافی شاپ کلیک کنید…