قهوه‌خانه به سبک عثمانی و طعم ناب قهوه ترک
قهوه‌خانه به سبک عثمانی و طعم ناب قهوه ترک
قهوه ترک در قلب شهر لندن
با ورود “فرهنگ قهوه نوشی” به سبک ترک‌ها به لندن٬ فرصتی برای گپ و گفت در باب فرهنگ و سیاست در قهوه خانه‌ها فراهم شد.
قهوه و قهوه خانه در ترکیه پیشینه قدیمی دارد و قهوه به سبک ترکی در جهان شناخته شده است، اولین قهوه خانه‌های ترکیه حدود۵۰۰ سال پیش در استانبول به وجود آمدند. اما این آمریکایی‌ها بودن که به جای ترک‌ها موفق شدند از قهوه٬ به یک روش موفق کسب و کار جهانی دست پیدا کنند.
در حالی که صاحبان قهوه خانه‌های ترکیه سرگرم فروش قهوه و قلیان با قیمت‌های خیلی پایین بودند٬ آمریکایی‌ها طراحی منوهای فاخر و جذب کننده و دکورهای زیبا برای قهوه‌خانه‌های خود را شروع کرده بودند٬ محلی که در آن می‌توانستید روی کاناپه‌های راحتی لم بدهید و لذت ببرید. با وجود این ‘تَرک’ عادات قهوه نوشی برای معتادان سنتی و وفادار قهوه ترک ، چون من تقریبا غیر ممکن است، برای ما حوری دریایی وسط لوگو ( قهوه استار باکس ) یادآور قهوه نامرغوب و مبل‌های راحتی و شیک است و همین موضوع طعم ناب قهوه ترک را همیشه تک نگه می‌دارد.
قهوه‌خانه به سبک عثمانی و طعم ناب قهوه ترک
امروزه قهوه ترک راه خود را تا قلب شهر لندن باز کرده است. چند هفته پیش «قهوه دنیاسی» ( دنیای قهوه) نمونه ترکی استارباکس در پیکادیلی در لندن افتتاح شد. «قهوه دنیاسی» در سال ۲۰۰۴ در منطقه امین اونو در ترکیه شروع به فعالیت کرد، جایی که درهای اولین قهوه خانه دنیا در سال ۱۵۵۵ به روی مردم گشوده شد. در منوی قهوه خانه‌های قهوه دنیاسی ۶۸ نوع قهوه در کنار مجموعه‌ای از انواع شکلات دیده می‌شود. خبری از کانتر سفارش قهوه نیست؛ پیشخدمت سفارش شما را می‌گیرد و قهوه ترک را با هر اندازه شکر که بخواهید سر میز برایتان سرو می‌نماید.
طعم ناب قهوه ترک
در شعبه ‘پیکادیلی’ حتا یک کتاب راهنما برای آنهایی که چندان با آداب و روش‌های آماده کردن و نوشیدن “قهوه ترک” آشنا نیستند پیدا می‌شود.
باید مراقب باشید در عین اینکه از کف ضخیم روی قهوه لذت می‌برید٬ حواستان به “دُرد قهوه” ته فنجان باشد. بسیاری آبی که به طور سنتی در سینی در کنار فنجان قهوه سرو می‌شود را بعد از قهوه می‌نوشند. اما بنا به سنت٬ آب را باید پیش از قهوه نوشید تا کام را تازه و مرطوب کند.
تابستان سال گذشته وارد یکی از شعبات “کافی‌شاپ کاستا” (Costa) در پیکادیلی شدم و متعجب بودم از آن‌همه بی توجهی که به مشتریان می‌شد. مسلما برای برندهای قهوه به سبک آمریکایی این امری بدیهیست، سفارش مشتری را در کانتر بگیرید٬ “لیوان قهوه” را بدهید دستش و ولش کنید به امان خدا.
اما وقتی سرهای فرو رفته در آیپد‌ها و آیفون‌ها را می‌بینید٬ خیلی سخت نیست فهمیدن آنکه چه چیز ارزشمندی در این میان از دست رفته است.
قهوه خانه‌های ترکی ممکن است کمی پرسرو صداتر باشند٬ اما روح جمعی و حس معاشرتی در آن جاری است که در قهوه خانه‌های برندهای معروف یافت نمی‌شود.
زمانی بهترین محل برای جمع شدن و گفتوگو درباره مسائل روزمره برای جمعیت چند فرهنگی استانبول همین قهوه‌خانه‌ها بودند. امروزه نیز همچنان چنین است٬ مردم بیشتر برای گپ و گفت به قهوه‌خانه‌ها می‌روند تا برای کار.
اورهان پاموک نویسنده ترکیه‌ای برنده نوبل ادبیات در اثر برجسته خود – نام من سرخ – از فضای جاری بر همین قهوه‌خانه‌ها بهره جسته؛ جایی که نقالان جمع می‌شوند و قصه‌های اساطیری نقل می‌کنند؛ داستان‌هایی که فصل‌های کتاب را تشکیل می‌دهند. قصه‌ها اروتیک و کنایه‌آمیزاند و دولتمردان کشور را با ایما و اشاراتی نشانه می‌روند. جای تعجب نیست که در قرن ۱۶ قهوه‌خانه‌های استانبول به دستور مقامات تعطیل می‌شود؛ به این بهانه که مردم وقت زیادی در قهوه‌خانه‌ها تلف می‌کنند و این از تقوا و فضیلت آنها کم می‌کند!
قهوه خانه های ترکیه یاد آور
قهوه‌خانه‌های ترکیه به نوعی یادآور این حقیقت تاریخی‌اند که چگونه آزادی و گفتمان زمانی در فرهنگ عثمانی شکوفا شد؛ شکوفایی‌ای که دیری نپایید و توسط حاکمان استبدادی خیلی زود سرکوب شد. طرفه آنکه چندی پیش در سفر رئیس‌جمهور عبدالله گل به انگلستان و دیدارش با ملکه٬ این دو در حالی درباره آینده اروپا صحبت می‌کردند که مشغول نوشیدن قهوه ترک بودند. احتمالا گل داشته تجربیاتی از فنون کشورداری خود را با ملکه به اشتراک می‌گذاشته است، اینکه چطور نخست وزیرش » رجب طیب اردوغان به سرعت تبدیل به سمبل مقاومت در عرصه‌ای جغرافیایی به پهنه فلسطین و مصر و سوریه شد و اینکه چطور اقتصاد ترکیه در دوران رکود مالی توانست به رشد خود ادامه دهد؛ یا اینکه چطور حتی یک بانک در ترکیه در اثر بحران یورو که دامن اروپا را گرفته بود ورشکست نشد.
سیاستمردان نسل گذشته ترکیه عادتی مالوف در سر باز زدن از خواست‌های عمومی مردم داشتند آنها به تمسخر این خواستها را «حرف‌های قهوه خانه‌ای» می‌خواندند. اما به‌نظر می‌رسد منش اردوغان در استفاده از این به اصطلاح حرف‌های قهوه‌خانه‌ای کارگشا بوده است در طی دهه گذشته در سایه‌ی دولتی سکولار و آمیزشی هوشمندانه از ارزش‌های اسلامی و اروپایی٬ بازدهی اقتصاد ملی ترکیه سه برابر و متوسط درآمدها دو برابر شده است.
قهوه ترک
ترکیه مبدع دموکراسی نبوده و نشانه‌های زیادی هست که نشان می‌دهد مردم این کشور همچنان در پی بازتعریف و آزمایش این مدل حکومتی هستند. اما بدون شک قهوه‌خانه‌های ما – چه در استانبول و چه در لندن – نشست‌گاه‌های مناسبی اند برای بحث و گفتوگو درباره آن؛ چنان که در طی ۵ قرن گذشته بوده‌اند.
توضیح اینکه منطقه امین اونو در واقع نام بخشی از استانبول است. امین اونو اسکله ای در بخش اروپای استانبول که کشتیهای بخش آسیایی مسافرانشان را آنجا پیاده می کنند. وجه تسمیه اش را هم از مأموران گمرکی عثمانی گرفته است که در دوره عثمانی به آنها امین می گفتند. اونو هم به معنای جلو، پیش است. یعنی منطقه جلوی گمرکچی هاست.
منبع: coffeeeshop.com
آموزش لاته آرت، قهوه، باریستا و مدیریت کافی شاپ
مطالب مرتبط :
- آموزش قهوه ، باریستا و مدیریت کافی شاپ
- آموزش تخصصی لاته آرت – طراحی روی قهوه
- آموزش تخصصی صبحانه
- آموزش تخصصی قهوه های دمی | موج سوم
- دوره ی آشپزی تخصصی فست فود و پیتزا – ایتالیایی و آمریکایی
- آموزش تخصصی نوشیدنی های سرد | میکسولوژی مولکولی
- آموزش تخصصی رُست قهوه – برشته کاری قهوه
- آموزش تخصصی کیک و شیرینی کافی شاپی – آموزش شیرینی پزی
- آموزش تخصصی مدیریت کسب و کار کافه و رستوران
- دوره آمادگی جهت شرکت در مسابقات قهوه ، باریستا و لاته آرت
- دوره تخصصی باریستا خانگی
- دوره تخصصی آموزش آبمیوه و بستنی
- آموزش خصوصی قهوه، باریستا و مدیریت کافی شاپ در محیط واقعی کافی شاپ
با کلیک رو عکس زیر نمونه ویدیوهای آموزشی را در کانال آپارت ما مشاهده نمایید
